New era...

Ég er tilfinningarík manneskja með eindæmum, þá er ég líka hvatvís, bráðlát, ýtin, æst og fljótfær... veit ekki hversu vel þessi skapgerðareinkenni fara saman en tilfinningaríki parturinn er líklega sá sem veldur mér mestum vandkvæðum í lífinu. Ég kenni honum hiklaust um það að stundum segir fólk að ég sé dramadrottning, ég er auðsærð og oftast auðplástruð, ég tárast yfir tónlistarmyndböndum, tengist dóti tilfinningaböndum, ég ofhugsa alltaf ef og hefði og stundum þarf ég bara að fá að skæla..

Já það er ég...

Og síðast en ekki síst þá á ég rosalega erfitt að sleppa hendinni af tímabilum. Ég á erfitt með að sætta mig við að ekkert er eilíft og lífið er hverfult. Ákveðnum tímabilum lýkur bara án þess að ég geti nokkuð um það sagt eða í því gert. Tíminn bara líður...  Í hita leiksins er ég því alltaf að hugsa hvað það verði nú leiðinlegt þegar þessu ákveðna tímabili lýkur og spái stanslaust í því hvað taki við..

Tímabil eins og landsliðstímabilið í Melabúðinni þegar við allar saman, Ég, Helga, Dóra, Sunna og Hrund stóðum kvöldvaktirnar í kjötborðinu og stofnuðum landsliðið í pökkun og plöstun. Öll Melabúðarpartýin, allir súru búðabrandararnir eins og brauðungur við geitbarinn og slið og svátur... og síðast en ekki síst allt dramað, sem að sjálfsögðu var oftast í boði Sólrúnar

Svo má minnast á gullárin í Röskvu sem einkenndust af endalausri framkvæmdagleði og hugmyndaauðgi. Allar ógleymanlegu bústaðaferðirnar, ég hef aldrei, sannleikurinn eða kontór, Rösquizið á Stúdó sem oftar en ekki leiddist út í Jungle speed og jafnvel eftirpartý á góðum miðvikudegi. Stofnun Miðbarsfélagsins í kjölfar tíðra klósettferða á Miðbar í kosningabaráttu 2005. Félagið fékk sér reglulega bjór á Miðbar, fór á trúnó og svo í eftirpartý og sleepover. 

Gullárin í Röskvu blönduðust síðan Amokkatímabilinu þar sem við Eva María dældum bjór ofan í KB-gaurana í Borgartúni á föstudagseftirmiðdögum. Við eignuðumst þar ágætisfélaga og fórum fljótlega að drekka bjórinn með þeim og taka þátt í veðmálum sem við höfðum engan veginn efni á. Eftir það rúllaði ferðasumarið inn, Ferðafélagið Döfin var stofnað sem hafði mikil og stór plön um starfsemi sína enda heilmargt á döfinni... Skelltum okkur á Góða stund á Grundó þar sem við gistum með glæsibrag í Gula hverfinu og mættum með VIP miða á Sálarballið í félagsheimilinu. Trylltum svo lýðinn á Þjóðhátíð í Eyjum með stökum á heimsmælikvarða...

Svo var það hressa Símadjammtímabilið sem blandaðist nýja stjórnmálafræðitímabilinu þar sem ég kynntist endalaust mikið af nýju og frábæru fólki.. allskonar kokteilboð, afmælisboð, haustfagnaðir, jólaglögg, sony djömm, búðadjömm, vorfagnaðir. Eintóm gleðigleði! Við Símastelpurnar bættum svo um betur með hinum ýmsu þemakvöldum á borð við kokteilakvöld, mexíkókvöld og sushikvöld. Við þetta má líka bæta dassi af drama að hætti Sólrúnar

Nýja stjórnmálafræðitímabilið blandast svo síðasta árinu í stjórnmálafræðinni. Það má segja að það hafi einkennst bæði af glaum og gleði og tárum og trega, enda margt búið að ganga á. Glaumurinn og gleðin er þó að sjálfsögðu tárunum og treganum yfirsterkari. Vísindaferðir, partý, Bandaríkjaferð og meira af frábæru fólki... En nú er þetta líka búið. Það má næstum segja að þessum kafla sé formlega lokið þrátt fyrir að ég klári stjórnmálafræðina ekki alveg strax. Þetta tímabil sem hófst í mars í fyrra er búið.. Og hverjum kemur á óvart að örlítill hluti þess hafi einkennst af smávægilegri dramatík..

Einhverra hluta vegna er ég þó ekkert í sömu tilfinningahrúgu krísunni eins og oft áður þegar ég veit ekki hvað tekur við.. ég er eiginlega bara frekar slök og sátt. Finnst ég alveg geta sleppt hendinni af þessum kafla án þess að trega hann eitthvað mikið. Þetta er búin að vera svolítil rússíbanareið með aldeilis nóg af óvæntum uppákomum.. En samt sem áður frábær tími sem inniheldur margar minningar sem munu ylja mér um hjartarætur um ókomin ár.

Svo nú er það bara nýtt tímabil! Hver ætlar að stofna með mér nýtt félag!? Hver ætlar að hjálpa mér að gera þetta tímabil eftirminnilegt!? Hver vill vera memm!?